سوره حج آیه 15 – 16 – 17

مَن کَانَ یَظُنُّ أَن لَّن یَنصُرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاء ثُمَّ لِیَقْطَعْ فَلْیَنظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ کَیْدُهُ مَا یَغِیظُ (15) وَکَذَلِکَ أَنزَلْنَاهُ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَن یُرِیدُ (16) إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (17)

هر که می پندارد که خدا [پیامبرش] را در دنیا و آخرت هرگز یارى نخواهد کرد [بگو]  تا طنابى به سوى سقف کشد [و خود را حلق‏آویز کند] سپس [آن را]

ببر د آنگاه بنگرد کهآیا نیرنگش چیزى را که مایه خشم او شده از میان خواهد برد 15

و بدین گونه [قرآن] را [به صورت] آیاتى روشنگر نازل کردیم و خداست که هر که رابخواهد راه می ‏نماید 16

کسانى که ایمان آوردند و کسانى که یهودى شدند و صابئی ها و مسیحیان و زرتشتیان وکسانى که شرک ورزیدند البته خدا روز قیامت میانشان داورى خواهد کرد

زیرا خدا بر هرچیزى گواه است 17

بعضى از مفسران در شاءن نزول نخستین آیه از آیات فوق چنین نقل کرده اند: گروهى از قبیله ((بنى اسد)) و ((بنى غطفان )) که با پیامبر اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) پیمان بسته بودند گفتند ما مى ترسیم خدا سرانجام محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) را یارى نکند و در نتیجه رابطه ما با هم پیمانهایمان از یهود قطع شود و آنها به ما مواد غذائى ندهند، آیه فوق نازل شد و به آنها اخطار کرد و آنها را سخت مذمت نمود.

بعضى دیگر گفته اند گروهى از مسلمانان به خاطر شدت غضب بر کفار، براى پیروى پیغمبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بیقرارى و بیتابى مى کردند و مى گفتند: چرا وعده خدا در این زمینه تحقق نمى یابد؟ آیه نازل شد و آنها را بر این بى صبرى ملامت کرد.