سوره بقره آیه 232

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن یَنکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَیْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَن کَانَ مِنکُمْ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکُمْ أَزْکَى لَکُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (232)

و چون زنان را طلاق گفتید و عده خود را به پایان رساندند آنان را از ازدواج با همسران [سابق] خود چنانچه بخوبى با یکدیگر تراضى نمایند جلوگیرى

مکنید  هر کس از شما به خدا و روز بازپسین ایمان دارد به این [دستورها] پند داده می ‏شود [مراعات] این امر براى شما پربرکت ‏تر و پاکیزه‏تر است

و خدا می ‏داند و شما نمی دانید 232

یکى از یاران پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) به نام ((معقل بن یسار)) خواهرى به نام ((جملاء)) داشت که از همسرش عاصم بن عدى طلاق گرفته بود، بعد از پایان عده مایل بود بار دیگر به عقد همسرش ‍ درآید، ولى برادرش از این کار مانع شد، آیه فوق نازل شد و او را از مخالفت با چنین ازدواجى نهى کرد.

و نیز گفته اند که آیه هنگامى نازل شد که جابر بن عبد الله با ازدواج مجدد دختر عمویش با شوهر سابق خویش مخالفت مى ورزید. <436>

436-مجمع البیان ، جلد 1 و 2 صفحه 332 - بسیاری از مفسران دیگر مانند قرطبی ، تفسیر کبیر ، تفسیر روح المعانی و فی ظلال القرآن ، هر دو شان نزول یا یکی از آن دو را در ذیل آیه مورد بحث نقل کرده اند