سوره بقره 273

لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْبًا فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ (273)

(  صدقات مخصوصاً باید ) برای نیازمندانی باشد که در راه الله درمانده اند و به تنگنا افتاده اند و نمی توانند

در زمین به مسافرت پردازند (وچون ) به خاطر آبرومندی و خویشتنداری (دست به گدائی نمی زنند)، شخص

نادان می پندارد که اینان ثروت مند و بی نیازند ، امّا ایشان را از روی رخساره و سیمایشان می شناسی ،(آنان)

با الحاح و اصرار ( چیزی ) از مردم نمی خواهند . و هر چیز نیک و خوبی را که انفاق و خرج کنید ، بیگمان الله

کاملا از آن آگاه است.

از امام باقر (علیه السلام ) چنین نقل شده است که : این آیه درباره اصحاب صفه نازل شده است (اصحاب صفه در حدود چهارصد نفر از مسلمانان مکه و اطراف مدینه بودند که نه خانه اى در مدینه داشتند و نه خویشاوندانى که به منزل آنها بروند از این جهت در مسجد پیامبر مسکن گزیده بودند و آمادگى خود را براى شرکت در میدانهاى جهاد اعلام داشته بودند).                                                                                                                                               

ولى چون اقامت آنها در مسجد با شئون مسجد سازگار نبود دستور داده شد به صفه (سکوى بزرگ و وسیع ) که در بیرون مسجد قرار داشت منتقل شوند، آیه فوق نازل شد و به مردم دستور داد که به این دسته از برادران خود از کمکهاى ممکن مضایقه نکنند آنها هم چنین کردند. <532>                                                 

بعضى از مفسران تصریح کرده اند که آنها پاسداران پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) و محافظان او بوده اند.<533>  

 532-مجمع البیان - ابو الفتوح رازی - البحر المحیط - قرطبی - روح المعانی و تفسیر های دیگر (با تفاوتهایی در عبارت               

).<br>533فی ظلال القرآن ، ذیل آیه مورد بحث.