کلاس آموزشی توسط موسسه نما محراب لاله برگزار می گردد( وِیژه اعضای محترم)

این کلاسها برای پیشبرد زمینه های علمی و فرهنگی اعضا تشکیل می گردد و دوستانی که تمایل دارند از این کلاسها بهره مند گردند 1قطعه عکس و فتوکپی شناسنامه به دفتر موسسه ارسال نمایند

گرگان - شهرک بهزیستی کوچه میرداماد 4 -صالحی

1- کلاس تقویتی ریاضی از پایه 1 تا 9

2- کلاس تقویتی عربی از پایه ابتدایی تا دبیرستان

3- کلاس هم خوانی و تواشیح برای ابتدایی و راهنمایی

4- حفظ و آموزش قران ابتدایی و راهنمایی

5- برگزاری کلاس فوتسال 5 شنبه ها ساعت 12:30

6- برگزاری اردوی تفریحی و آموزشی

فرم ثبت نام برای دانش آموزان

ورود به  تشکیلات بچه های مسجد

Yaran10000.ir

Yaran10000.ir

YARAN10000.IR 

سوره آل عمران آیه : 13

قَدْ کَانَ لَکُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَأُخْرَى کَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَاللّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاء

إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِی الأَبْصَارِ (13)

قطعا در برخورد میان دو گروه براى شما نشانه‏اى [و درس عبرتى] بود گروهى در راه خدا می ‏جنگیدند و دیگر

[گروه] کافر بودند که آنان [=مؤمنان] را به چشم دو برابر خود می دیدند و خدا هر که را بخواهد به یارى خود تایید

میکند یقینا در این [ماجرا] براى صاحبان بینش عبرتى است 13

این آیه در مورد چگونگى جنگ بدر نازل شده است ، چنانکه مفسران گفته اند در جنگ بدر تعداد مسلمانان 313 نفر بود، 77 نفر آنها از مهاجران و 236 نفر آنها از انصار بودند پرچم مهاجران به دست على (علیه السلام ) بود و سعد بن عباده پرچمدار انصار بود آنان تنها با داشتن هفتاد شتر و دو اسب و شش زره و هشت شمشیر در این نبرد بزرگ شرکت کرده بودند، با اینکه سپاه دشمن بیش از هزار نفر با اسلحه کافى بودند و یکصد اسب داشتند مسلمانان با دادن بیست و دو نفر شهید (14 نفر از مهاجران و 8 نفر از انصار) به دشمن که هفتاد کشته و هفتاد اسیر داد غالب شدند و با پیروزى کامل به مدینه مراجعت کردند این آیه گوشهاى از ماجراى بدر را بازگو مى کند.

 سوره آل عمران آیه : 12

قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ (12)

به کسانى که کفر ورزیدند بگو به زودى مغلوب خواهید شد و [سپس در روز رستاخیز] در دوزخ محشور می ‏شوید و چه بد بسترى است 12

پس از جنگ ((بدر)) و پیروزى مسلمانان جمعى از یهود گفتند: آن پیامبر امى که ما وصف او را در کتاب دینى خود (تورات ) خوانده ایم که در جنگ مغلوب نمى شود همین پیغمبر است ، بعضى دیگر گفتند: عجله و شتاب نکنید تا نبرد و واقعه دیگرى واقع شود آنگاه قضاوت کنید، هنگامى که جنگ احد پیش آمد، و ظاهرا به شکست مسلمانان پایان یافت گفتند: نه ، به خدا سوگند آن پیامبرى که در کتاب ما بشارت به آن داده شده این نیست و به دنبال این واقعه نه تنها مسلمان نشدند، بلکه بر خشونت و فاصله گرفتن از پیامبر و مسلمانان افزودند، حتى پیمانى را که با رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در مورد عدم تعرض داشتند پیش از پایان مدت نقض کردند و شصت نفر سوار به اتفاق کعب اشرف به سوى مکه رهسپار شدند و با مشرکان براى مبارزه با اسلام هم پیمان گردیده به مدینه مراجعت کردند، در این هنگام آیه فوق نازل شد و پاسخ دندان شکنى به آنها داد که نتیجه را در پایان کار حساب کنید و بدانید بزودى همگى مغلوب خواهید شد.

سوره آل عمران آیه  : 7

هُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (7)

اوست کسى که این کتاب [=قرآن] را بر تو فرو فرستاد پاره‏اى از آن آیات محکم [=صریح و روشن] است آنها اساس کتابند و [پاره‏اى] دیگر متشابهاتند [که تاویل ‏پذیرند] اما کسانى که در دلهایشان انحراف است براى فتنه‏ جویى و

طلب تاویل آن [به دلخواه خود] از متشابه آن پیروى می ‏کنند با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه‏داران در دانش کسى نمی داند [آنان که] میگویند ما بدان ایمان آوردیم همه [چه محکم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست و

جز خردمندان کسى متذکر نمی ‏شود 7 

در تفسیر نور الثقلین جلد اول صفحه 313 از کتاب معانى الاخبار از امام باقر (علیه السلام ) حدیثى به این مضمون نقل شده که : چند نفر از یهود به اتفاق ((حى بن اخطب )) و برادرش خدمت پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم ) آمدند و حروف مقطعه ((الم )) را دست آویز خود قرار داده ، گفتند: طبق حساب ابجد الف مساوى یک و لام مساوى

30 و میم مساوى 40 مى باشد و به این ترتیب خبر داده اى که دوران بقاى امت تو بیش از هفتاد و یک سال نیست !

پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) براى جلوگیرى از سوء استفاده آنها فرمود: شما چرا تنها ((الم )) را محاسبه کرده اید مگر در قرآن ((المص و الر)) و سایر حروف مقطعه نیست ، اگر این حروف اشاره به مدت بقاء امت من باشد چرا همه را محاسبه نمى کنید؟! (در صورتى که منظور از این حروف چیز دیگرى است ) سپس آیه فوق نازل شد.

در تفسیر فى ضلال القرآن شان نزول دیگرى نیز براى آیه نقل شده که از نظر نتیجه با شاءن نزول فوق هم آهنگ است و آن اینکه جمعى از نصاراى نجران خدمت پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم ) آمدند و تعبیر قرآن درباره مسیح ((و کلمته … و روح منه )) <19> را دستاویز خود قرار داده و مى خواستند براى مساله ((تثلیث )) و ((خدائى )) مسیح از آن سوء استفاده کنند و آن همه آیاتى که با صراحت تمام هر گونه شریک و شبیه را از خداوند نفى مى کند نادیده انگارند، آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ قاطع داد.

سوره آل عمران آیه : 1-2-3-4-5-6-و...

بسم الله الرحمن الرحیم

الم (1) اللّهُ لا إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ (2) نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ (3)

مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ (4)

 إِنَّ اللّهَ لاَ یَخْفَىَ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء (5)

 هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاء لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (6)

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الف لام میم 1

خداست که هیچ معبود [بحقى] جز او نیست و زنده [پاینده] است 2

این کتاب را در حالى که مؤید آنچه [از کتابهاى آسمانى] پیش از خود می ‏باشد به حق [و به تدریج]

بر تو نازل کرد و تورات و انجیل را 3

پیش از آن براى رهنمود مردم فرو فرستاد و فرقان [=جداکننده حق از باطل] را نازل کرد کسانى که به آیات خدا کفر

ورزیدند بى‏تردید عذابى سخت‏ خواهند داشت و خداوند  شکست ‏ناپذیر و صاحب‏ انتقام است 4

در حقیقت هیچ چیز [نه] در زمین و نه در آسمان بر خدا پوشیده نمی ‏ماند 5

اوست کسى که شما را آن گونه که مى‏خواهد در رحمها صورتگرى مى‏کند هیچ معبودى جز آن تواناى حکیم نیست 6

بعضى از مفسران مى گویند: هشتاد و چند آیه از این سوره درباره فرستادگان و مسیحیان نجران که به نمایندگى از طرف آنان براى تحقیق درباره اسلام به مدینه آمده بودند، نازل شده است .

فرستادگان ، شصت نفر بودند که چهارده نفر آنان از اشراف و برجستگان نجران محسوب مى شدند، سه نفر از این چهارده نفر سمت ریاست داشتند و مسیحیان آن سامان در کارها و مشکلات خود به آن سه نفر مراجعه مى کردند، یکى از آنان ((عاقب )) بود که او را ((عبد المسیح )) نیز مى گفتند وى امیر و رئیس قوم خود محسوب مى شد، و قوم او هیچگاه با نظریه و رأ ى او مخالفت نمى کردند، دیگرى ((سید)) نام داشت که او را ((ایهم )) نیز مى گفتند، وى سرپرست تشریفات و تنظیم برنامه سفر و مورد اعتماد مسیحیان بود، نفر سوم ((ابو حارثه )) نام داشت که مردى دانشمند و صاحب نفوذ بود، و کلیساهاى متعددى به نام او ساخته بودند، او تمام کتب دینى مسیحیان را حفظ داشت .

این گروه شصت نفرى در لباس مردان قبیله ((بنى کعب )) به مدینه آمدند و به مسجد پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) وارد شدند، پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) نماز عصر را با مسلمانان خوانده بود، این شصت نفر لباسهاى زیبا و پر زرق و برق و جالب پوشیده بودند که به گفته یکى از صحابه پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم )

 ((هرگز ندیده ایم فرستادگانى به این زیبائى باشند))!

موقعى که آنها وارد مسجد شدند، هنگام نمازشان بود، طبق مراسم خود، ناقوس را نواختند و به طرف مشرق ایستاده ، مشغول نماز شدند، گروهى از اصحاب پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) خواستند مانع شوند. پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: به آنها کارى نداشته باشید!

پس از نماز، ((عاقب )) و ((سید)) خدمت پیامبر رسیدند و با او آغاز سخن کردند پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) به آنها پیشنهاد کرد: ((به آیین اسلام درآیید و در پیشگاه خداوند تسلیم گردید))

عاقب و سید گفتند: ما پیش از تو اسلام آورده و تسلیم خداوند شده ایم !

پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: ((شما چگونه بر آیین حق هستید، با اینکه اعمالتان حاکى است که تسلیم خداوند نیستید، چه اینکه براى خدا فرزند قایلید و عیسى را پسر خدا مى دانید، و صلیب را عبادت و پرستش مى کنید و گوشت خوک مى خورید، با اینکه تمام این امور مخالف آیین حق است))!

عاقب و سید گفتند: اگر عیسى پسر خدا نیست ، پس پدرش که بوده است ؟ پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود:

 ((آیا شما قبول دارید که هر پسرى شباهتى به پدر خود دارد؟))

گفتند: آرى .

فرمود: ((آیا اینطور نیست که خداى ما به هر چیزى ، احاطه دارد و قیوم است و روزى موجودات با اوست)).

گفتند: آرى همین طور است .

فرمود: ((آیا عیسى این اوصاف را داشت)).

گفتند: نه .

فرمود: ((آیا مى دانید که هیچ چیزى در آسمان و زمین بر خدا مخفى نیست و خداوند به همه آنها داناست)).

گفتند: آرى مى دانیم .

فرمود: ((عیسى غیر از آنچه که خدا به او یاد داده ، از پیش خود چیزى مى دانست ))؟

گفتند: نه .

فرمود: ((آیا مى دانید که خداى ما همان است که مسیح را در رحم مادرش همانطور که مى خواست ، صورتگرى کرد؟))

گفتند: همینطور مى باشد.

فرمود: ((آیا چنین نیست که عیسى را مادرش مانند سایر کودکان در رحم حمل کرد، و بعد همچون مادرهاى دیگر، او را به دنیا آورد؟ و عیسى پس از ولادت ، چون اطفال دیگر غذا مى خورد)).

گفتند: آرى چنین بود.

فرمود: ((پس چگونه عیسى پسر خدا است با اینکه هیچگونه شباهتى به پدرش ندارد))؟!

سخن که به اینجا رسید، همگى خاموش شدند، در این هنگام ، هشتاد و چند آیه از اوایل این سوره براى توضیح معارف و برنامه هاى اسلام نازل گردید. <5>

سوره قصص آیه 51-52-53-54-545

ولَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (51) الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ یُؤْمِنُونَ (52) وَإِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا کُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِینَ (53) أُوْلَئِکَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوا وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ (54) وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکُمْ أَعْمَالُکُمْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ لَا نَبْتَغِی الْجَاهِلِینَ (55)

ولى «کسانى که قبلا کتاب آسمانى به آنها داده‏ایم (از یهود و نصارى) به آن [قرآن‏] ایمان می آورند. 51

کسانی که پیش از نزول قرآن ، برایشان کتاب ( تورات و انجیل را ) فرستادیم ( و اهل کتاب نامیده می‌شوند ، اگر واقعاً مطالب تورات و انجیل

را خوانده و از دل مقاصد آنها را تصدیق کرده باشند ، هم اینک محمّد را به عنوان پیغمبر می‌پذیرند و ) به قرآن ایمان می‌آورند .‏52

هنگامی که ( قرآن ) بر آنان خوانده می‌شود ( شتابان ایمان خود را اعلان می‌دارند و ) می‌گویند : بدان باور داریم ، چرا که آن حق بوده و از  سوی پروردگارمان ( نازل شده ) است . ما پیش از نزول قرآن هم مسلمان بوده‌ایم ( و نشانه‌های این پیغمبر را در کتابهای آسمانی خود یافته‌ایم

، و هم اینک که او را بازشناخته و آیات قرآنی را با کتابهای دیگر آسمانی همسو و هماهنگ دیده‌ایم ، آن را با جان و دل پذیرا شده‌ایم ) .53

آنان کسانیند که دو بار اجر و پاداششان داده می‌شود ، به سبب این که ( در راه ایمان اذیّت و آزارها دیده‌اند و ) شکیبائی کرده‌اند ، و بدیها را با نیکیها از میان برمی‌دارند ( و نه تنها بدیها را با بدیها پاسخ نمی‌گویند ، بلکه در مقابل کردار و گفتار بد مردم ، رفتار بایسته می‌کنند و سخنشایسته می‌گویند ) و از آنچه بدیشان عطاء کرده‌ایم ( در راه خیر و صلاح ) خرج می‌کنند و می‌بخشند .54

و هنگامی که یاوه بشنوند از آن روی می‌گردانند ( و دشنام را با دشنام پاسخ نمی‌گویند و بلکه ) می‌گویند : اعمال ما از آن ما ، و اعمال شما از آن شما است ( و هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت ) . وداع و بدرودتان باد ! ما خواهان ( همنشینی با ) نادانان نیستیم .‏55

در مورد شان نزول آیات فوق مفسران و راویان خبر، روایات گوناگونى نقل کرده اند که قدر مشترک همه آنها یک چیز است و آن ایمان آوردن گروهى از علماى یهود و نصارى و افراد پاکدل به آیات قرآن و پیامبر اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) است .

از ((سعید بن جبیر)) نقل شده که این آیات در باره هفتاد نفر از کشیشهاى مسیحى نازل شده است که ((نجاشى )) آنها را براى تحقیق از ((حبشه )) به ((مکه )) فرستاد، هنگامى که پیامبر اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) سوره یس را براى آنها تلاوت کرد اشک شوق ریختند و اسلام آوردند. 1

بعضى دیگر گفته اند این آیات در باره جمعى از نصاراى نجران (شهرى است در شمال یمن ) نازل شده که نزد پیامبر اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) آمدند و آیات قرآن را شنیدند و ایمان آوردند. 2

بعضى دیگر آن را در مورد ((نجاشى )) و یارانش مى دانند. 3

و بعضى نزول آنرا در باره ((سلمان فارسى )) و جمعى از علماى یهود، مانند ((عبد الله بن سلام )) و ((تمیم الدارى )) و ((جارود عبدى )) دانسته اند. 4

و بالاخره بعضى نیز آن را اشاره به چهل نفر از علما و روشن ضمیران مسیحى مى دانند که سى و دو نفرشان از حبشه با جعفر بن ابى طالب به مدینه آمدند و هشت نفر از شام که در میان آنها ((بحیرا)) راهب معروف شامى بود. 5

1-تفسیر فی ظلال القرآن ج 6 صفحه 357 و 358.

2- فسیر فی ظلال القرآن ج 6 صفحه 357 و 358.

3- مجمع البیان ج 7 صفحه 258.

4-مجمع البیان ج 7 صفحه 258.

5- «وصلنا» از ماده «وصل» به معنی ارتباط دادن و متصل کردن است و چون به باب «تفعیل» رفته معنی کثرت وتاکید نیز از آن استفاده می شود

 شان نزول در سوره حج

منبع کتاب المیزان علامه طبا طبایی

                آیـــــــــه 1 - 2                               آیـــــــــه  3 - 4                          آیـــــــــه   11 - 12 - 13                   آیـــــــــه  15 - 16 - 17            

    آیـــــــــه 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24                                                          آیـــــــــه  39 - 40 - 41                   آیـــــــــه 60 - 61 - 62           آیـــــــــه 75 - 76 - 77 - 77 - 78                          

سوره حج آیه 75 – 76 – 77 - 78

اللَّهُ یَصْطَفِی مِنَ الْمَلَائِکَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ (75) یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ (76)

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (77)

وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمینَ مِن قَبْلُ

 وَفِی هَذَا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیْکُمْ وَتَکُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ

وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِیرُ (78)

خدا از میان فرشتگان رسولانى برمی ‏گزیند و نیز از میان مردم بی ‏گمان خدا شنواى بیناست 75

آنچه در دسترس آنان و آنچه پشت‏سرشان است می ‏داند و [همه] کارها به خدابازگردانیده مى‏شود 76

اى کسانى که ایمان آورده‏اید رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کارخوب انجام دهید

باشد که رستگار شوید 77

و در راه خدا چنانکه حق جهاد [در راه] اوست جهاد کنید اوست که شما را [براى خود]برگزیده و در دین بر شما سختى قرار نداده است آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بودهاست] او بود که قبلا شما را مسلمان نامید و در این [قرآن نیز همین مطلب آمده است] تا این پیامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشید پس نماز را برپا دارید وزکات بدهید و به پناه خدا روید او مولاى شماست چه نیکو مولایى و چه نیکو یاورى

خدا روید او مولاى شماست چه نیکو مولایى و چه نیکو یاورى78

به طورى که جمعى از مفسران ، نقل کرده اند، بعضى از مشرکان مانند ((ولید بن مغیره )) (که مغز متفکر آنان محسوب مى شد) به هنگام مبعوث شدن پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) با تعجب و انکار مى گفتند اءنزل علیه الذکر من بیننا: ((آیا از میان همه ما وحى الهى بر محمد (این یتیم فقیر و تهیدست امت ما) نازل شده است ))؟ نخستین آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت (که انتخاب انبیاء و فرشتگان براى رسالت روى معیار شایستگى و معیار معنویت آنها بوده است ).

سوره حج آیه 60 – 61 - 62

ذَلِکَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60) ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ (61) ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیُّ الْکَبِیرُ (62)

آرى چنین است و هر کس نظیر آنچه بر او عقوبت رفته است دست به عقوبت زند سپس موردستم قرار گیرد قطعا خدا او را یارى خواهد کرد

چرا که خدا بخشایشگر و آمرزنده است60

این بدان سبب است که خدا شب را در روز درمی آورد و روز را [نیز] در شب درمی ‏آوردو  خداست که شنواى بیناست 61

[آرى] این بدان سبب است که خدا خود حق است و آنچه به جاى او می خوانند آن باطلاست و این خداست که والا و بزرگ است 62 

در بعضى از روایات آمده است که جمعى از مشرکان مکه با مسلمانان روبرو شدند در حالى که فقط دو شب به پایان ماه محرم باقى مانده بود، مشرکان به یکدیگر گفتند یاران محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) در ماه محرم دست به پیکار نمى زنند و جنگ را حرام مى دانند و به همین دلیل حمله را آغاز کردند، مسلمانان نخست با اصرار از آنها خواستند که در این ماه حرام جنگ را آغاز نکنند، ولى آنها گوش ندادند، ناچار براى دفاع از خود وارد عمل شدند و مردانه جنگیدند و خداوند آنها را پیروز کرد